Mahkemesi : Trabzon 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 10/06/2014
Numarası : 2013/745-2014/300

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işverenliğin mobilya mağazasında 01.06.2008 başlangıç tarihi itibariyle asgari ücretle mobilya kurulumcusu ve depo işçisi olarak haftanın 6 günü sabah saat 07:45 akşam 23:00-00:00 saatlerine değin çalıştığını, ulusal bayramların tümünde çalıştığını, dini bayramların ilk 2 günü dışında yıllık ücretli izinlerinin büyük bir bölümünü kullanmadan çalıştığını, bu çalışmasını sürdürürken işverenlikten fazla çalışma ile bayram çalışmalarına ilişkin alacaklarının ödenmesini istediğini, işverenlikçe bu isteğin reddedilmesi nedeniyle 08.07.2011 tarihi itibariyle 4857 sayılı İş Kanununun 24. maddesi uyarınca haklı olarak iş sözleşmesini sona erdirdiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının davalıya ait işyerinde 07.06.2008-25.07.2011 tarihleri arasında çalıştığını, davacının sabah 07:45 akşam 23:00-00:00 saatleri arası çalışma gerçekleştirmediğini, ulusal ve dini bayramlarda çalışmasının karşılığı olan ücretin ödendiğini, yıllık ücretli izinlerini kullandığını, işçinin ücret alacağının her ay elden ücret bordrosuna imzası alınmak suretiyle ödendiğini, davacının izinsiz olarak 1 hafta süreyle aralıksız işe gitmediğini, bu nedenle kıdem tazminatı vs. alacak hakkının olmasının imkansız olduğunu bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin feshi açısından davalı işveren davacının haber vermeksizin işe gelmediğini, bu nedenle akdin haklı olarak feshedildiğini savunmuş ise de dinlenen davalı tanıklarından K.. B..’nun davacının işyerine haber verdiğini duyduğunu beyan ettiği, davacının babasının ölümü nedeniyle bir hafta işe gelmediği, bu durumu işverene bildirdiği ve mazeretinin bulunduğu, bu nedenle davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, taraf tanıklarının beyanlarından davacının 07:45-08:00 gibi işyerinde olduğu, işin durumuna göre akşam 20:00-22:00"lere kadar çalışıldığı, davacı tanık beyanlarıyla birlikte davalı tanık beyanları da dikkate alındığında çalışmanın sabah 08:00"de başladığı, akşam işin durumuna göre 22:00"lere kadar sürdüğü, işin yoğun olmadığı dönemlerde işyerinden erken çıkabildiklerini beyan etmeleri karşısında davacının her halükarda fazla çalışma alacağının bulunduğu sonucuna varıldığı, ancak özellikle işin yoğun olmadığı dönemlerde erken çıkabildiklerine dair beyanlar da dikkate alınarak fazla çalışma alacağından %50 oranında takdiren indirim yapıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının fazla mesai alacağından mahkemece tanık beyanlarına göre davacının işten işin yoğun olmadığı dönemlerde daha erken çıktığı zamanlar olduğu belirtilerek %50 hakkaniyet indirimi yapılmış ise de söz konusu hakkaniyet indirimi hakkın özüne dokunmaktadır. Mahkemece davacının fazla mesai alacağından daha makul oranda bir hakkaniyet indirimi yapılması için karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, davalıdan harç peşin alındığından harç alınmasına yer olmadığına, 17/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.