Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/15517 Esas 2022/2752 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Van 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve çocuğun cinsel istismarı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet kararı verilen sanığın istinaf başvurusu sonucunda, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hüküm çıkarılarak beraat kararı verilmiştir. Ancak, çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen hüküm açısından ise mahkumiyet kararı onanmıştır. Dosya ilk derece mahkemesine gönderilmiş ve kararın bir örneği de Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmiştir. 5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddeleri çerçevesinde yapılan değerlendirme sonucunda, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemleri esastan reddedilmiştir. Kanun maddeleri, temyiz sebepleri ve hüküm yönünden daha detaylı açıklama belirtilmemiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.05.2019 gün ve 2018/195 Esas, 2019/228 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden karardaki mahkumiyete dair bölümün çıkarılarak yerine sanığın beraatine karar verilmesi suretiyle düzeltilerek esastan ve çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm açısından ise esastan reddine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm ile ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden düzeltilerek esastan ve çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm açısından ise esastan reddine dair verilen hüküm ile ek karara yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hüküm ile ek kararın ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 22.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.