Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/13325 Esas 2022/2932 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığa çocuğun cinsel istismarı suçu ile ilgili mahkumiyet kararı verildi. Ancak 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi, 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası sarkıntılık düzeyini aşan eylemlerle ilgili cezanın üst sınırı konusunda üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine görev verdiğinden, görevsizlik kararı verilmesi gerektiği halde yargılamaya devam edildiği için kararın kanuna aykırı olduğuna karar verilerek bozulması istendi.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi
- 6545 sayılı Kanun
- 5235 sayılı Kanunun 12. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 4. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesinde 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası dosya kapsamına göre sarkıntılık düzeyini aşan eylemle ilgili öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri uyarınca görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.