Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/27422 Esas 2022/2915 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Katılan mağdure vekili herhangi bir temyiz sebebi göstermediği için temyiz istemi reddedildi. Sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekili tarafından yapılan temyiz talepleri ise, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede yerinde görülmediği için reddedildi ve hüküm onandı. Kanun maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 294/1. ve 298. maddeleridir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde:
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan mağdure vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince:
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.