Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/13077 Esas 2022/2990 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin ırza geçme suçundan cezalandırılmasıyla ilgili bir davayı inceliyor. Sanığın mağdureye zorla ilişkiye girmek için evine girdiği ancak mağdurenin direnmesi sonucu suçunu tamamlamadan terk ettiği belirtiliyor. Mahkeme, suçun zamanaşımı süresi yönünden lehine değerlendirilmesi gerektiğine karar veriyor ancak suçun üst sınırının itibariyle olağanüstü dava zamanaşımına tabi olduğunu belirtiyor. Ayrıca dava sürecinde işlenen ikinci suç tarihi de dikkate alındığında, hüküm açıklandığı tarihten itibaren sürenin geçtiği sonucuna varıyor. Bu nedenle, mahkeme hükmün düşürülmesine karar veriliyor. Kanun maddeleri olarak 765 sayılı TCK'nın 416/2. maddesi (ırz ve namusa tasaddide bulunma suçu) ve 102/4, 104/2. maddeleri (7 yıl 6 aylık olağanüstü dava zamanaşımı için üst sınır) belirtiliyor. Hüküm ise 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddelerine göre bozuluyor ve suçtan dolayı zamanaşımı nedeniyle düşürülüyor.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Irza geçme
HÜKÜM : Nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Dosya kapsamına göre sanığın olay gecesi mağdureyle ilişkiye girmek için evine girip üzerindekileri çıkarmak isterken mağdurenin direnmesi üzerine fiilini tamamlamasına engel harici neden bulunmaksızın kendiliğinden son vermesi karşısında, mevcut haliyle sübuta eren eyleminin zamanaşımı süresi yönünden lehe sayılıp, 765 sayılı TCK’nın 416/2. maddesinde düzenlenen ırz ve namusa tasaddide bulunma suçunu oluşturup, öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 102/4,104/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık olağanüstü dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve suç tarihi olan 03.06.2002 ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihle denetim süresi içerisinde işlenen ikinci suç tarihi arasında duran zaman da nazara alındığında mahkemece hükmün açıklandığı tarih arasında bu sürenin geçtiği gözetilerek davanın düşmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında bu suçtan görülen kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 29.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.