Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24531 Esas 2022/3003 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi'nin 2021/24531 E. ve 2022/3003 K. sayılı kararında, sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair Kırklareli 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükmün itirazı reddedilmiştir. Ancak, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan değerlendirmede, ilk derece mahkemesince yanılgıya düşülerek suç vasfının tayininde hata yapıldığı belirlenmiştir. Sanığın olay günü mağdureye organ sokmak suretiyle nitelikli cinsel istismarda bulunduğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmazken, suçun zincirleme şekilde sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, anılan karara yönelik istinaf başvurusunun kabul edilmesi yerine, esastan reddi kararlaştırılmıştır. Kanuna aykırı bulunan bu kararın bozulmasına ve dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1-c.2 ve 43. maddeleri (Çocuğun cinsel istismarı suçu ve zincirleme şekilde sarkıntılık suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/2. maddesi (Cinsel istismar suçunun cezası)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/2-4. maddeleri (Temyiz yoluyla inceleme ve bozma yetkisi)

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Kırklareli 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 09.02.2021 gün ve 2018/353 Esas, 2021/68 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olayın intikal şekli ve zamanı, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, ilk derece mahkemesince sanığın, olay günü mağdureye organ sokmak suretiyle nitelikli cinsel istismarda bulunduğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle mağdureye değişik tarihlerde sarılma şeklinde sübuta eren eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 103/1-c.2, 43. maddesinde düzenlenen zincirleme şekilde sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek aynı Kanunun 103/2. maddesine göre hüküm kurulması karşısında, anılan karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesinin 27.05.2021 gün ve 2021/809 Esas, 2021/948 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmesine, 29.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.