Esas No: 2021/3690
Karar No: 2022/3016
Karar Tarihi: 30.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3690 Esas 2022/3016 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/3690 E. , 2022/3016 K.Özet:
Gebze 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik yapılan istinaf başvurusu esastan reddedildi. Bölge Adliye Mahkemesince yapılan inceleme sonucunda, istinaf başvurusunun reddine dair kurulan hükmün temyiz edilmesine gerek olmadığına karar verildi. Söz konusu kararın nedenleri incelendiğinde, kesin hukuka aykırılık halleri ile suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenlerin göz önünde bulundurulduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenlerle, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz istemi esastan reddedilerek, hüküm onanmış ve dosyanın ilgili mahkemelere gönderimi kararlaştırılmıştır.
Kanunlar:
- 5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddeleri (düzenlemeler)
- 5271 sayılı CMK'nın 289. maddesi (kesin hukuka aykırılık halleri)
- 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi ve fıkrası (temyiz isteminin esastan reddi)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuğun atılı suçtan mahkumiyetine dair Gebze 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 23.11.2016 gün ve 2016/79 Esas, 2016/386 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.