Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Sanığın, Katılan ..."a yönelik tefecilik suçundan, TCK"nın 241/1, 62, 52 ve 53. maddeleri uyarınca, 1 yıl 8 ay hapis ve 80 TL adli para cezası; Katılan ... ve Mağdur ..."a yönelik tefecilik suçundan, TCK"nın 241/1, 62, 52 ve 53. maddeleri uyarınca, 1 yıl 8 ay hapis ve 80 TL adli para cezası ile ayrı ayrı cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna dair.
...

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin gerektiği, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 gün ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunduğu nazara alındığında, müşteki ...’ın sanıktan 4000 TL’lik arpa satın aldığı, karşılığında 1 yıl sonra 40 ton soğan vermek üzere anlaşma yaptığı, teminat olarak 15.000 TL bedelli senedi imzalayıp sanığa verdiği, borcunun bir kısmını ödemesine rağmen sanığın senedi iade etmediği, icraya koyduğu, mağdurlar ... ve ..."ın aynı yönde beyanda bulunarak sanıktan ortak olarak 7.000 TL" lik arpa ve buğday aldıkları, karşılığında açık senet verdikleri, borcu ödeyemeyince sanığın senedi 15.000 TL olarak doldurup icraya koyduğu iddia edilen olayda, müşteki, mağdur ve tanıkların beyanlarına göre sanık ile müştekiler arasında alım-satıma dayalı alacak borç ilişkisi mevcut olduğu, faiz karşılığı ödünç para verilmesinin söz konusu olmadığı, sanığın eyleminin açığa imzanın kötüye kullanılması suçunu oluşturabileceği, bu nedenle TCK"nın 241. Maddesinde düzenlenen tefecilik suçunu oluşturmayacağı gözetilmeden, sanığın atılı suçtan cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
1-Bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda atılı suçu birden fazla kez işlediği kabul edilen sanık hakkında zincirleme suç hükümlerini içeren TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması,
2-Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesiyle ilgili iptal kararının değerlendirilmesi lüzumu,
3-28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesiyle değişik 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususunun sanığa ihtarına karar verilmesi,
4-1136 sayılı Kanun’un 168 ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/5. maddesi uyarınca, kendisini vekille temsil ettiren katılan Hazine lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, Cumhuriyet Savcısının, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.