Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3043 Esas 2022/3220 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir çocuğun cinsel istismarı suçlamasıyla yargılanan sanık, Ağır Ceza Mahkemesinde beraat kararı almıştır. Bu kararın temyiz istemi Bakanlık vekili tarafından yapılmıştır. Ancak Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın davaya katılma hakkı yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olmadığı ve kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararı ile kabul edilmiştir. Bu nedenle, Bakanlık vekilinin temyiz talebi reddedilmiştir. O yer Cumhuriyet Savcısı da kararı temyiz etmiştir ancak mahkemenin verdiği beraat kararı usul ve kanuna uygun bulunmuştur ve temyiz talebi de reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi: Davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı.
- 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi: Davaya katılma talebinin kanun yolu muhakemesinde bulunulamayacağı.
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi: Temyiz talebinin reddedilmesi durumu.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükmü usul ve kanuna uygun bulunduğundan, O Yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 06.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.