Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/23156 Esas 2022/3274 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanık hakkında beraat verildiğine karar verdi. Ancak mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali, çocuğun cinsel istismarı suçlarından temyiz istemi reddedildi. Hüküm fıkrasında ise beraat hükmü 223/2-e. maddesine göre verildiği belirtildi. Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları yerinde görüldüğü için hüküm BOZULDU. Ancak duruşma yapılmadan yargılama hatasının düzeltilmesi mümkün olduğu için sanığın üzerine atılı suçlardan ayrı ayrı BERAATİ yazılarak hüküm DÜZELTİLEREK ONANMASINA karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/2, 35;109/2; 109/3.a, 3.f, 109/5, 116/1, 119/1-a;106/2.a, 43/2, 151/1, 63, 54 ve 53. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/2-a. ve 223/2-e. maddeleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Sanık hakkında bozma öncesi gerçekleştirilen yargılamada katılan ...'ya yönelik tehdit suçundan kurulan beraat hükmünün temyiz edilmemesi ve mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali, çocuğun cinsel istismarı suçlarından kurulan hükümler yönünden ise Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 20.01.2020 gün ve 2016/6299 Esas, 2020/548 Karar sayılı ilamıyla mala zarar verme suçundan kurulan hüküm açısından temyiz isteminin reddi ile diğer suçlardan verilen kararlar yönünden ise onanarak kesinleşmesine rağmen mahkemece bozma sonrası aşamalarda kesinleşmiş hükümlerden dolayı yeniden verilen beraat kararlarının hukuki dayanaktan yoksun olduğu gözetilerek gereği görüşüldü:
Gerekçeli hükmün kabul kısmında dosya kapsamına göre kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun 5237 sayılı Türk Ceza Kanununa göre unsurları itibarıyla oluşmadığının belirtilmesi karşısında, hüküm fıkrasında buna uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 223/2-a. maddesine istinaden beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde aynı Kanunun 223/2-e. maddesine göre beraat hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan sanık hakkında kurulan hükmün birinci bendinde yer alan "...Çocuğun Nitelikli Cinsel İstismarı Suçuna Teşebbüs..." , "...Mala Zarar Verme, Konut Dokunulmazlığını İhlal Etme...", "... 5237 sayılı TCK.nun 103/2, 35;109/2; 109/3.a, 3.f, 109/5, 116/1,119/1-a;106/2.a, 43/2, 151/1, 63, 54 ve 53. maddeleri gereğince..." ibarelerinin çıkarılması, hüküm fıkrasındaki "...sanığın üzerine atılı suçu..." ibaresi yerine "...sanığın üzerine atılı silahla tehdit suçunu..." ibaresinin yazılması ve "...sanığın müsnet suçtan BERAATİNE..." ibaresinin çıkarılarak yerine "... ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun ise kanuni unsurları itibarıyla oluşmadığı anlaşıldığından, aynı Kanunun 223/2-a. maddesi uyarınca müsnet suçlardan ayrı ayrı BERAATİNE" ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.