Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/13542 Esas 2022/3307 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir kişinin çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkum edildiği belirtiliyor. Ancak, sanığın akıl hastalığı veya akıl zayıflığı durumu ve suçu işleme sırasındaki cezai ehliyeti hakkında rapor alınmadığı için kararın bozulduğu ifade ediliyor. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 227/1. maddesi (fuhuş suçu) ve 32/1 veya 32/2. maddesi (akıl hastalığı veya akıl zayıflığı durumunda tatbik edilecek cezalar) yer alıyor.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olay tarihinde yapılan ihbar üzerine sivil giyimli jandarma görevlilerinin araçla yanına geldikleri sanıkla konuşup, fuhuş yaptırdığı belirtilen on beş yaşından küçük mağdureyle cinsel ilişkiye girmek için pazarlık yaptıkları ve varılan anlaşma üzerine seri numaraları önceden tespit edilen parayı sanığa verdikten sonra işlemi yapmaları şeklinde sübuta eren eylemin 5237 sayılı TCK'nın 227/1. maddesinde düzenlenen fuhuş suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Torbalı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.02.2013 gün ve 2012/625 Esas, 2013/69 sayılı karar içeriğinden, sanık hakkında Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinde oluşturulan heyetçe düzenlenen 15.02.2012 tarihli, 3584 sayılı raporda kronik psikoz hastası olup, mevcut hastalığının şuur ve hareket serbestisini tamamen ortadan kaldıracak nitelikte olduğunun belirtilmesi karşısında, sanığın suç tarihi itibarıyla cezai ehliyetini etkileyecek nitelikte akıl hastalığı veya akıl zayıflığı bulunup bulunmadığı ve hakkında 5237 sayılı TCK'nın 32/1 veya 32/2. maddelerinin tatbiki gerekip gerekmediği hususlarında rapor alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 07.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.