Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/28980 Esas 2022/3376 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak yapılan istinaf başvurusu reddedilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen karar temyiz edilmiş ve yapılan değerlendirmede, ilk derece mahkemesinde alınan raporda mağdurenin fiile karşı mukavemet gücünün kısmen azalmış olabileceği belirtilmesine rağmen, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından alınan son raporda mağdurenin zeka geriliği nedeniyle ruhsal yönden mukavemete muktedir olamayacağı belirtilmiştir. Bu nedenle, mağdurenin durumu hakkında rapor alınarak sanığın hukuki durumunun tespit edilmesi gerekirken bu yapılmamıştır. Bu nedenle istinaf başvurusunun esastan reddi yerine kabul edilmesine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK’nın 299/1. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrasıdır.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Bursa 7.Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.03.2020 gün ve 2019/322 Esas, 2020/137 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan değerlendirmede,
İlk derece mahkemesince gerçekleştirilen yargılama sırasında Uludağ Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Hastanesi sağlık kurulundan alınan 25.09.2019 tarihli raporda mağdurenin kendisine karşı işlenen eylemin ahlaki kötülüğünü idrak edebileceği, fiile karşı mukavemet gücünün kısmen azalmış olabileceği, işlenen suçun hukuki anlam ve sonuçlarını kısmen algılayabileceği belirtilmesine rağmen, Bölge Adliye Mahkemesince İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulundan aldırılan 26.07.2021 tarihli raporda kendisinde hafif derecede zeka geriliği bulunan mağdurenin bu nedenle fiile ruhsal yönden mukavemete muktedir olamayacağının belirtilmesi karşısında, söz konusu raporlar arasındaki çelişki gözetilerek mağdurenin dava dosyasıyla birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumu 1. Üst Kuruluna gönderilerek herhangi bir akıl hastalığı veya akıl zayıflığı bulunup bulunmadığı, varsa bu durumun hekim olmayanlar ile kendisini tanıyanlar veya çevresinde yaşayanlarca anlaşılıp anlaşılamayacağı, beyanlarına itibar edilip edilemeyeceği, mağduru bulunduğu eyleme karşı beden veya ruh bakımından kendisini savunup savunamayacağı, tespit edilen zeka durumunun kendisine yönelik cinsel saldırı eyleminin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneğine etkisi bulunup bulunmadığı hususlarında rapor alınmasını müteakip sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinde zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 20.10.2021 gün ve 2020/1794 Esas, 2021/1993 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 11.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.