Esas No: 2021/233
Karar No: 2021/5073
Karar Tarihi: 25.02.2021
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/233 Esas 2021/5073 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, davalı işverenin yurtdışı şantiyelerinde ekskavatör operatörü olarak çalıştığını ve ücretinin ödenmediğini, iş akdinin haksız feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile işçilik ücret alacaklarına hükmedilmesini talep etmiş, ilk derece mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Bölge adliye mahkemesi ise davalının istinafının yerinde olduğu gerekçesiyle yeniden hüküm kurmuştur. Yargıtay ise dosyada eksiklik ve hatalar tespit ederek, kararı bozmuş ve dosyanın yeniden incelenmesine hükmetmiştir. Kararda kanun maddeleri belirtilmemiştir.
"İçtihat Metni"
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... 5. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 35. İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işverenin yurtdışı şantiyelerinde 04.06.2010-23.02.2015 tarihleri arası ekskavatör operatörü olarak çalıştığını, ücretinin net 1.800,00 USD olduğunu, haftanın 7 günü 08:00-19:00, 20:00 saatleri arası çalıştığını fazla çalışma ücretinin ödemediğini, davacının iş akdinin davalı işveren tarafından haksız şekilde feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik ücret alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacı ile hiçbir tarihte çalışma ilişkisi kurulmadığını, bu nedenle herhangi bir alacağı bulunmadığını, husumet itirazında bulunduklarını beyanla, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı taraf istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, taraf delilleri arasında banka kayıtlarının belirtilmediği, ücretin dava dilekçesi ekinde sunulan bordroya göre belirlendiği, istinaf dilekçesinde tanıklardan birinin husumetli olduğunun belirtildiği, davacının üç tanığı olduğu, beyanlarının esas alınmasında hata olmadığı, fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücretlerinden mahkemece %30 hakkaniyet indirimi yapıldığı, %40 indirim yapılmasının dosya kapsamına uygun olacağı, davalının istinafının yerinde olduğu gerekçesiyle davalının istinaf başvurusunun kısmen kabulüne karar verilerek, İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılıp yeniden hüküm kurulmuştur.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Davacının hizmet süresinin belirlenmesi hususunda uyuşmazlık mevcuttur.
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin yurtdışı şantiyelerinde 04.06.2010 - 23.02.2015 tarihleri arası ekskavatör operatörü olarak çalıştığını ileri sürmüş, davalı vekili ise davacı işçi ile müvekkili davalı şirket arasında çalışma ilişkisi kurulmadığını, davacının davalı şirket işçisi olmadığını, bu durumun yapılacak araştırmalarda tespit edileceğini savunmuştur.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dosyaya ekli yurt dışı hizmet akitleri, pasaport kayıtları ve tanık beyanlarının ortak değerlendirilmesinden davacının davalı şirket nezdinde 04.06.2010-27.12.2011 ,09.10.2012-08.10.2013 ve 03.12.2013-23.02.2015 tarihleri arasında aralıklı şekilde olmak üzere toplam 3 yıl 9 ay 15 gün hizmetinin bulunduğunun tespit edildiği belirtilerek hesaplamalara dayanak yapılmıştır. Ne var ki, dosyaya gönderilen yurt dışı hizmet akitlerinin biri dışında diğerlerinin davacı işçiye ait olmaması ve dosya içeriğinde davacının yurda giriş çıkış kayıtlarına rastlanmaması sebebiyle, söz konusu eksiklikler giderilmek ve dosya kapsamındaki tüm deliller gözetilmek suretiyle, davacı işçinin hizmet süresinin tereddüte mahal vermeyecek biçimde yeniden belirlenmesi için yazılı şekilde verilen karar bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacının tazminata esas alınan giydirilmiş ücretinin hesabında taraflar arasında uyuşmazlık mevcuttur.
Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının aylık yemek ve barınma ihtiyacının maliyeti 175 USD olarak belirlenmiştir. Ancak kabul edilen miktarın somut bir veriye dayanmadığı görülmektedir. Sunulan ayni menfaatlerin parasal değeri işverene olan maliyetine göre belirlenmelidir. Mahkemece bu hususta araştırma yapıldıktan sonra hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ile sonuca gidilmesi isabetli bulunmamaktadır.
4-Bölge Adliye Mahkemesince fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarına uygulanan hakkaniyet indirimi yönünden kaldırılmasına karar verilen İlk derece Mahkemesi kararı yerine söz konusu alacaklara %40 oranında indirim uygulanmak suretiyle yeniden hüküm kurulmuş ise de, dayanak bilirkişi raporundaki alacak hesaplamaları net tutarlar üzerinden yapılmasına karşın bu durum gözetilmeksizin brüt tutar olduğu belirtilerek hüküm kurulması bir diğer hatalı hususu teşkil etmektedir.
Sonuç:
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.