Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/2270 Esas 2022/656 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacılar, davalı aleyhine önalım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil talep etmişlerdir. Yerel mahkeme davanın kabulüne karar vermiş ve davalı vekili istinaf talebinde bulunmuştur. Ancak Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Davalı vekili bu kararı temyiz etmiştir. Ancak, dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından, davalı tarafın temyiz hakkı bulunmamaktadır.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 341. maddesi: istinaf yoluna başvurulabilen kararlar
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 361. ve 362. maddeleri: temyiz edilebilen ve edilemeyen kararlar belirlemektedir.

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
...

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 29.07.2016 tarihinde verilen dilekçeyle önalım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 26.03.2019 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından talep edilmiştir. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen 25.12.2020 tarihli kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR

Dava, önalım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekili tarafından, istinaf talebinde bulunulması üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince, istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nın 353/(1)-b.1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar; 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilemeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 33.466,00TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan 72.070,00TL temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından, davalı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış; bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davalı vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 20.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.