Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği



Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili avukat ... ile davalı vekili avukat ... geldi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili için yapılan icra takibine itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece davalıya dava dilekçesi ve gerekçeli karar tebliği 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35.maddesi gereğince, taşındığı adres olan “.../...” adresinde yapılmış ise de bu tebligatlar usul ve yasaya uygun değildir. Dosya kapsamından davalının yeni adresinin “ .../...” olduğu anlaşılmaktadır.
Dava tarihinde ve yargılama sürecinde yürürlükte bulunan HUMK’nın 73. maddesinde Kanunun gösterdiği istisnalar dışında hakimin her iki tarafı dinlemek veya iddia ve savunmalarını beyan etmeleri için kanuni şekillere uygun olarak davet etmedikçe hükmünü veremeyeceği hükmü getirilmiştir. Bu hüküm savunma hakkı ve kamu düzeni ile ilişkili olduğundan görevi gereği mahkemelerce kendiliğinden gözetilir. Aynı hususlar 6100 sayılı HMK’nın 27. maddesinde hukuki dinlenilme hakkı başlığı altında düzenlenmiştir.
Bu durumda mahkemece davalıya usulüne uygun dava dilekçesi tebliğ ettirilip taraf teşkili tamamlandıktan ve kendisine savunma imkânı tanındıktan sonra işin esasının incelenmesi gerekirken yapılan tebligatın geçersizliği gözden kaçırılarak savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle davanın esas yönünden karara bağlanması doğru olmamış, hükmün bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz nedenlerinin incelenmesine yer olmadığına, 990,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak Yargıtay duruşmasında vekil ile temsil edilen davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 11.07.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.