Esas No: 2021/19897
Karar No: 2022/3381
Karar Tarihi: 12.04.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19897 Esas 2022/3381 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/19897 E. , 2022/3381 K.Özet:
Bedensel veya ruhsal sağlığı olumsuz etkileyecek nitelikte çocuğun cinsel istismarına ilişkin hüküm alınmıştır. Mahkeme, önceden verilmiş olan kararın bozulmasına karar vermiştir. Olayın zaman ve intikal şekli, mağdurun çelişkili beyanları, İstanbul Adli Tıp Kurumu'nun raporu ve dosya içeriği dikkate alındığında, mağdurun beyanları dışında sanıkların suçu işlediklerine dair kesin ve inandırıcı bir delil olmadığından beraat yerine mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanuna aykırı görülen temyiz itirazları nedeniyle, hükümler bozulmuştur.
-Kanun Maddeleri:
-Kanun no: 5320
-Madde no: 8/1
-Açıklama: Temyiz yolu ile kararın incelenmesine ilişkin kanun madddesi
-Kanun no: 1412
-Madde no: 321
-Açıklama: Hükümlerin bozulması için başvurulacak kanun maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurun aşamalardaki çelişkili beyanları, İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunca düzenlenen 11.06.2008 günlü raporda mağdurun livataya maruz kalıp kalmadığı yönünde tespite imkan bulunmadığının belirtilmesi, Bakırköy 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/217 Esas sayılı dosyası, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, mağdurun soyut beyanları dışında sanıkların üzerlerine atılı suçu işlediklerine dair cezalandırılmalarına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafileri ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.