Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/315 Esas 2022/731 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, muhdesatın aidiyetinin tespiti istemiyle davalıya karşı dava açtı. Yerel mahkeme, davayı reddetti. Davacı vekili istinaf yoluna başvurdu ancak İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verdi. Davacı vekili kararı temyiz etti ancak dosya içeriğinden dava değerinin ve hükme esas alınan miktarın temyiz kesinlik sınırının altında olduğu anlaşıldığından temyiz talebi reddedildi. Karara göre, istinaf yoluna başvurulabilen kararlar HMK'nin 341. maddesinde belirlenmiştir. Temyiz edilebilen ve edilmeyen kararlar ise 361 ve 362. maddelerinde tanımlanmıştır. Kanun maddeleri ise HMK'nin 362/1-a ve 362/2 maddeleridir.

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
...

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 04/12/2019 tarihinde verilen dilekçeyle muhdesatın aidiyetinin tespiti talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 02/04/2021 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.

K A R A R

Dava, muhdesatın aidiyetinin tespiti istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nin 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 5.000,00 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2021 yılı için 78.635,57TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nin 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 03/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.