Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/28456 Esas 2022/3424 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan başka bir davada beraat etmiştir. Ancak reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan mahkumiyetine karar verilmiş ve bu kararın temyiz edilmesi sonrasında yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu yeniden değerlendirme, 7188 sayılı Kanun'un geçici 5. maddesinin d bendindeki \"kovuşturma evresine geçilmiş\" ibaresinin Anayasaya aykırılığı kararı sonrasında yapılmalıdır. İlgili karar, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/2-4. maddesi ve fıkraları gereğince bozulmuştur.
5237 sayılı TCK'nın 104/1. maddesi: \"Reşit olmayanla yapılan cinsel ilişki, mağduriyetin ağırlığına göre, beş yıldan on iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.\"
5271 sayılı CMK’nın 251. maddesi: \"Kovuşturma sonunda yapılan duruşmalar ve usule ilişkin işlemler, simpleks yargılama usulüne tabi değildir.\"
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesi: \"Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.\"
5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi: \"Temyiz nedenini belirtilmeyen temyiz başvurusu reddedilir.\"
7188 sayılı Kanun'un geçici

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan beraatine dair Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 11.05.2017 gün ve 2017/104 Esas, 2017/174 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın işlediği kabul edilen eylemin suç tarihi itibarıyla lehe sayılıp, 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK'nın 104/1. maddesinde düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturup, öngörülen cezanın üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve Bölge Adliye Mahkemesince mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 03.04.2019 gün ve 2017/2865 Esas, 2019/519 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan mahkumiyetine dair kurulup, esası incelenmeyen hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 12.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.