Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/6353 Esas 2022/753 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kadastro sırasında tespit harici bırakılan taşınmazın bir bölümü hakkında, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak davacı adına tescili talep edildi. Mahkeme, kadastro tespitinin 1993 yılında yapılmış olması nedeniyle dava tarihinde 10 yıllık hak düşürücü süre dolmuş olmakla kadastro öncesi sebeplere dayanarak tescil talep etmesinin de mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verdi. Ancak Yargıtay 16. Hukuk Dairesi eksik araştırma yapıldığı gerekçesiyle hükmü bozdu. İlk derece mahkemesi bozma ilamına uyarak davanın kabulüne karar verdi. Kadastro sırasında tespit harici bırakılan ve hakkında kadastro tutanağı düzenlenmeyen taşınmazlar hakkında açılan tescil ile tapuya kaydedilmesi nedeniyle tapu iptali ve tescil davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar hakkında; 2797 sayılı Yargıtay Kanunu'nun 6723 sayılı Kanunun 21. maddesi ile değişik 60/3. maddesi gereğince, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun Hukuk Dairelerinin işbölümünü düzenleyen 26.01.2022 tarihli ve 2022/1 sayılı Kararı'na göre temyiz inceleme görevi Yargıtay 1. Hukuk Dairesine ait bulunmaktadır.
Kanun Maddeleri:
- 2797 sayılı Yargıtay Kanunu
- 6723 sayılı Kanunun 21. maddesi ile değişik 60/3. maddesi

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
...

Davacı tarafından, davalılar aleyhine 21/01/2014 tarihinde verilen dilekçeyle imar-ihyaya dayalı tapu iptali ve tescil talep edilmesi üzerine Yargıtay 16. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 30/03/2021 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

KARAR

Dava; kadastro sırasında tespit harici bırakılan taşınmazın bir bölümü hakkında, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak davacı adına tescili talebine ilişkindir.
Davacı, maliki bulunduğu, 127 ada, 2 parsel sayılı taşınmazın bitişiğinde köy boşluğu bulunduğunu, bu kısma zorunlu olarak duvar çektiğini, yapmış olduğu duvarın uzun yıllardan beri var olduğunu, arsasının kalan bir kısmından okul yeri verdiğini ileri sürerek boşluk olan kısmın 704.69 m2'lik yüzölçümünde adına tescilini istemiştir.
Mahkemece, kadastro tespitinin 1993 yılında yapılmış olması nedeniyle dava tarihinde 10 yıllık hak düşürücü süre dolmuş olmakla kadastro öncesi sebeplere dayanarak tescil talep etmesinin de mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Davacının temyiz talebi üzerine Yargıtay 16. Hukuk Dairesi 2016/13473 Esas-2019/8655 sayılı Kararıyla eksik araştırma yapıldığı gerekçesiyle hükmü bozmuştur.
İlk Derece Mahkemesi bozma ilamına uyarak davanın kabulüne karar vermiş, hükmü davalı Hazine vekili temyiz etmiştir.
Kadastro sırasında tespit harici bırakılan ve hakkında kadastro tutanağı düzenlenmeyen taşınmazlar hakkında açılan tescil ile bu nitelikteki taşınmazların daha sonra her ne suretle olursa olsun tapuya kaydedilmesi nedeniyle (imar mevzuatına göre oluşturulan tapu kayıtlarına karşı açılan tapu iptali ve tescil davaları hariç) bu taşınmazlar hakkında açılan tapu iptali ve tescil davaları sonucu verilen hüküm ve kararlar hakkında; 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6723 sayılı Kanunun 21. maddesi ile değişik 60/3. maddesi gereğince, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun Hukuk Dairelerinin işbölümünü düzenleyen 26.01.2022 tarihli ve 2022/1 sayılı Kararına ve davanın açıklanan niteliğine göre temyiz inceleme görevi Yargıtay 1. Hukuk Dairesine ait bulunmaktadır.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen nedenlerle dosyanın sözü edilen görevli Yüksek Daire Başkanlığına GÖNDERİLMESİNE, 07/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.