Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/147 Esas 2022/3426 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, suça sürüklenen çocuk hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükümde beraat verildiği, ancak şantaj suçundan kurulan hükmün zamanaşımı nedeniyle düşürüldüğü belirtilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 107/1. maddesi ile düzenlenen şantaj suçunun zamanaşımı süresinin 5 yıl 4 ay olduğu ve bu sürenin en son kesen 31.10.2013 tarihli ilk mahkumiyet kararı ile geçtiği ifade edilmiştir. Bu nedenle şantaj suçundan verilen hükmün bozulması gerektiği belirtilirken, yeniden yargılama yapılmayacağı, müsnet suçtan görülen kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşeceği kararına varılmıştır. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e, 66/2. maddelerinde belirtilen dava zamanaşımı süreleri ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gibi kanun maddeleri de açıklanmıştır.

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, şantaj
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükmü usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Suça sürüklenen çocuk hakkında şantaj suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Olay tarihinde on beş - on sekiz yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğa isnat edilen şantaj suçunun 5237 sayılı TCK'nın 107/1. maddesinde düzenlenip, öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e, 66/2. maddelerinde belirtilen 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve zamanaşımını en son kesen 31.10.2013 tarihli ilk mahkumiyet kararı ile anılan hükmün temyiz incelemesinde bozulması üzerine gerçekleştirilen yargılama neticesinde işbu temyize konu ikinci hüküm tarihi arasında bu sürenin geçtiği gözetilerek davanın düşmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması kanuna aykırı, katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca müsnet suçtan görülen kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 12.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.