Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/27635 Esas 2022/3517 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, suça sürüklenen çocuklar ... ve ...'nin çocuğun cinsel istismarı suçundan önceki kanunlar gereği zamanaşımı süresinin geçtiği sonucuna vararak hükümleri bozdu. Ancak, suça sürüklenen çocuklar ..., ..., ..., ... ve ...'nin mağdureye karşı birbirlerini takiben cinsel istismar eylemi yaptıkları gerekçesiyle mükerrer cezalandırma oluşturduğu, ceza tayininde hatalar yapıldığı belirtildi. Bu nedenle hüküm, suça sürüklenen çocukların müdafilerinin temyiz itirazları doğrultusunda bozuldu.
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet ve ceza miktarı belirtilmemiş olmakla beraber, suça sürüklenen çocukların çocuğun cinsel istismarı suçlarından 5237 sayılı TCK'nın 103/1, 3-a maddeleri gereğince tayin edilen cezaların aynı Kanunun 43/1. maddesiyle artırılması suretiyle fazla ceza tayini yapıldığı belirtilmiştir. Ayrıca, istismar eylemlerinin cebir ve tehditle gerçekleştirildiğine dair somut gerekçeler gösterilmediği için ceza tayininde hata yapıldığı ifade edilmiş, cezaların 5237 sayılı TCK'nın 103/4. maddesi ile artırılması doğru bulunmamıştır.
Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 103/

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı(suça sürüklenen çocuk ...); çocuğun cinsel istismarı(suça sürüklenen çocuklar ..., ..., ... ve ...)
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocukların beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetlerine

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, hükmedilen ceza miktarı ile süresinden sonra talep edilmesine göre duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, duruşmasız yapılan değerlendirmede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuklar ..., ... ve ... haklarında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Oluşa uygun kabule göre suç tarihinde on iki - on beş yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuklara isnat edilen beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçunun 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK'nın 103/1, 4, 6 maddelerinde düzenlenip, öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-c, 66/2. maddelerine göre 10 yıllık olağan dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 28.09.2020 tarihli bozma ilamıyla ilk derece mahkemesince verilen önceki mahkumiyet hükmünün ortadan kalkması nedeniyle zamanaşımını kesen bir neden olarak suça sürüklenen çocuklar aleyhine yorumlanamayacağı nazara alınarak zamanaşımını kesen son işlem olan 16.04.2009 tarihli sorgu ile karar tarihi arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereğince suça sürüklenen çocuklar haklarında müsnet suçtan görülen kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... haklarında kurulan hükümlerin incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Tüm dosya kapsamından, suça sürüklenen çocuklar ..., ..., ..., ... ve ...'nin mağdureye karşı birbirlerini takiben cinsel istismar da bulundukları, eylemin birden fazla kişi tarafından birlikte gerçekleştirilmiş olması nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın 103/3-a maddesi gereğince cezalarında artırım yapıldığı halde, suça sürüklenen çocuklar ... ve ...'nin mağdureye karşı başkaca bir cinsel istismar eylemlerinde bulunmadıkları gözetilerek diğer eylemlere de iştirak ettikleri gerekçesiyle mükerrer cezalandırma oluşturacak şekilde ilk derece mahkemesince 5237 sayılı TCK’nın 103/1, 3-a maddeleri gereğince tayin edilen cezaları aynı Kanunun 43/1. maddesiyle artırılması suretiyle fazla ceza tayini,
İstismar eylemlerinin cebir ve tehditle gerçekleştirildiğine dair karar yerinde denetime elverişli somut gerekçeler gösterilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeden yazılı şekilde müsnet suçtan belirlenen temel cezaların 5237 sayılı TCK'nın 103/4. maddesi ile artırılması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.