Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3111 Esas 2022/3471 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından suça sürüklenen çocuğun çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından beraat kararı verilmiştir. Bu kararın istinaf incelemesinde de beraat kararı esastan reddedilmiştir. Ancak çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan verilen hüküm temyiz incelemesine tabi tutulmuştur. Bu incelemede ise temyiz sebepleri yerinde görülmemiş ve hüküm onanmıştır. İlk derece mahkemesinin beraat kararı, 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesi gereği hapis cezasının üst sınırının on yıldan az olması nedeniyle istinaf başvurusuna konu olamaz. Kanunların detaylı açıklaması ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/2. maddesi hapis cezasının ağırlaştırıcı halleri hakkında düzenlemeler içermektedir. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-g. maddesi ise üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarının istinafa konu olamayacağını belirtmektedir. 5271 sayılı Kanun'un 288, 294 ve 289. maddeleri ise temyiz incelemesi sürecinde dikkate alınması gereken hususları açıklamaktadır.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuğun atılı suçlardan beraatine dair Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 20.09.2016 gün ve 2016/177 Esas, 2016/340 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda verilen beraat kararıyla ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hüküm katılan mağdure vekili tarafından temyiz edilmiş ise de, müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olması ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olup, temyiz edilememesi karşısında, söz konusu karara yönelik temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile katılan mağdure vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 13.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.