Esas No: 2021/2766
Karar No: 2022/3550
Karar Tarihi: 14.04.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2766 Esas 2022/3550 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/2766 E. , 2022/3550 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki ifadeleri ile iddiaları kısmen destekleyen tanıklar ... ve ...'in beyanları, savunma ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, suç tarihinden önce on yedi yaşındaki mağdure ile arkadaş olan suça sürüklenen çocuğun 2013 yılı Ocak ayında bekar evine götürdüğü mağdureyi cebir ve tehditle alıkoyarak zorla cinsel ilişkiye girdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşıldığından, mevcut haliyle sübuta eren eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 104/1 maddesinde düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu gözetilerek mahkumiyetine karar verilmesi ve buna göre 2013 yılı Mart ayında cebir ve tehditle gerçekleştiği sabit olan nitelikli cinsel istismar suçundan belirlenen temel cezada zincirleme suça ilişkin aynı Kanunun 43/1. maddesinin tatbik edilmeyeceği nazara alınarak karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde zincirleme şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Tüm dosya kapsamına göre suça sürüklenen çocuğun Ocak ayındaki ilk eyleminde on yedi yaşındaki mağdureyi cebir ve tehditle alıkoyduğuna dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden müsnet suçtan belirlenen cezanın 5237 sayılı TCK'nın 43/1 maddesi ile artırılması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın
321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.