Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2900 Esas 2022/3553 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, çocuğun cinsel istismar suçundan mahkumiyetine karar veren ilk derece mahkemesinin kararını bozdu. Mağdurun ifadesinde, suça sürüklenen çocuğun göğüslerine dokunurken cinsel amaçla hareket etmediğine dair şüpheden uzak delil yoktu. Ayrıca eylemin kavga ortamında gerçekleşmesi etkili oldu. Dolayısıyla, suçun kanuni unsurları oluşmadığı için çocuk beraat etmeliydi. Kararda belirtilen kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdurun yargılama sürecinde alınan “ ...bende kızarak ...'un üzerine gittim, ... beni itelemek isteyince göğüslerime dokundu, bunu itelemek için yaptığını düşünüyorum, ancak itelerken aynı zamanda vücudumu sıktığı için cinsel tacizde bulunduğunu düşünerek kendisinden şikayetçi oldum...” şeklindeki ifadesi, savunma, tanık beyanı, eylemin kavga ortamında gerçekleşmesi ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, suça sürüklenen çocuğun kavga ortamında “sen sus ayı” dediği mağdurenin üzerine yürümesi üzerine göğüslerinden tutarak itmesi şeklinde gelişen dokunma eyleminin cinsel amaçla gerçekleştirildiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek kanuni unsurları itibarıyla oluşmayan müsnet suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.