Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/10690 Esas 2022/3521 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, suça sürüklenen çocukların beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetleri söz konusu oldu. Ancak, mağdur vekilinin temyiz talebinin reddedilmesine karar verildi çünkü mahkeme vekilin hükümleri temyize hakkı olmadığını düşündü. Suça sürüklenen çocukların müdafileri de temyiz talebinde bulundu ve hükümlerin bozulmasına karar verildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 317 ve 321. maddeleri, 1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 38. maddesi, ve 5271 sayılı CMK'nın 152. maddesi. Ayrıca, mağdur hakkında düzenlenen raporlarda net bir tespit yapılamadığı için, suça sürüklenen çocuklar hakkında lehe kanun değerlendirmesi yapılması gerektiği vurgulandı.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuklar ...'ün beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, suça sürüklenen çocuk ...'in çocuğun cinsel istismarı suçlarından mahkûmiyetleri

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdur vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdur ile velayet hakkına sahip babası İbrahim'in 05.06.2012 tarihli duruşma ifadesinde suça sürüklenen çocuklardan şikayetçi olmadıklarını beyan etmeleri ile bozma sonrası mağdura duruşma günü usulünce tebliğ edildiği halde katılma iradesini belirtmemesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuklar müdafilerinin temyiz taleplerinin incelenmesine gelince;
Aralarında menfaat çatışması bulunan suça sürüklenen çocuklar ...’in ayrı ayrı müdafiler tarafından temsil edilmeleri gerekirken aynı müdafi tarafından savunulmaları suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanununun 38 ve 5271 sayılı CMK'nın 152. maddelerine muhalefet edilmesi,
Mağdur hakkında düzenlenen raporların içeriklerine göre, hangi eylemler nedeniyle ruh sağlığının bozulduğu hususunda net bir tespit yapılamadığının anlaşılması karşısında, oluşan şüphe nedeniyle suça sürüklenen çocuk ... hakkında 5237 sayılı TCK'nın 103/6. maddesinin uygulanamayacağı gözetilip lehe kanun değerlendirmesinin buna göre yapılarak hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA,14.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.