Esas No: 2021/2046
Karar No: 2022/877
Karar Tarihi: 09.02.2022
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/2046 Esas 2022/877 Karar Sayılı İlamı
7. Hukuk Dairesi 2021/2046 E. , 2022/877 K."İçtihat Metni"
7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
...
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 15.03.2016 gününde verilen dilekçe ile miras sebebiyle istihkak istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 01.02.2018 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR
Davacılar, miras bırakanın ölümünden sonra miras bırakanlarına ait mal ve eşyaların davalıda kaldığı ve davacılara verilmediğini ileri sürerek, miras bırakandan kalan malların tespiti ile davacılara teslimi, olmadığı takdirde malların bedelinin tahsilini talep etmiştir.
Dava, 14/05/2014 tarihinde Banaz Asliye Hukuk Mahkemesinde açılmış, Banaz Asliye Hukuk Mahkemesince 29/04/2015 tarih ve 2014/297 E. 2015/238 K. sayılı karar ile görevsizlik kararı verilmiş olup, iş bu görevsizlik kararı üzerine dosya Banaz Sulh Hukuk Mahkemesine gönderilmiş, mahkemece yapılan inceleme neticesinde 08/09/2015 tarihli karar ile (karşı) görevsizlik kararı verilerek dosya merci tayini için Yargıtay 20. Hukuk Dairesine gönderilmiştir.
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi tarafından yapılan inceleme neticesinde 16/02/2016 tarih ve 2015/14957 E. 2016/1793 K. sayılı ilam ile; Banaz Asliye Hukuk Mahkemesinin yargı yeri olarak belirlenmesine karar verilmiştir.
Yargı yerinin belirlenmesi üzerine, davanın yargılaması görevli Banaz Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından yürütülmüş, 01/02/2018 tarih ve 2016/109 E. 2018/40 K. sayılı karar ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İş bu karara karşı, davalı vekili tarafından kanun yoluna başvurulması üzerine dava dosyası temyiz incelemesi yapılmak amacıyla Dairemize gönderilmiştir.
6100 sayılı HMK'nun 373/4 maddesi; "Yargıtay'ın bozma kararı üzerine ilk derece makemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karar karşı temyiz yoluna başvurabilir." hükümünü, geçici 3/2 maddesi; "Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinde önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/09/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilşkin dosyalar Bölge Adliye Mahkemelerine gönderilemez." hükmü içermektedir.
Yukarıda açıklanan yasa maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktadır.
Diğer bir anlatımla, Yargıtayın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta, Banaz Asliye Hukuk Mahkemesinin görevi Yargıtay 20. Hukuk Dairesince merci tayini yolu ile belirlenmiş, Yargıtay dosyadan elini çekmiştir. Bu aşamadan sonra, görevli mahkeme tarafından esasa ilişkin yargılama yapılıp, karar verilmiştir. Aleyhine kanun yoluna gidilen karar, Banaz Asliye Hukuk Mahkemesinin (esasa ilişkin) kararı olup, bu karar ile ilgili olarak Yargıtayın bir denetimi söz konusu değildir.
Bu itibarla, 01/02/2018 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi "istinaf" olup, görevli merciinin karar tarihi itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dilekçe konusunda kanun yolu değerlendirmesi yapmak üzere dosyanın mahalline iadesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklana nedenlerle "istinaf" başlıklı dilekçedeki talep konusunda kanun yolu değerlendirmesi yapılmak üzere dosyanın MAHKEMESİNE İADESİNE, 09/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.