Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/15044 Esas 2022/3615 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum olmuştur. Sanık müdafisinin temyiz isteği reddedilirken, katılan mağdur ve Bakanlık vekillerinin temyiz istemleri de reddedilmiştir. Bu karar ile birlikte, mevcut kanun maddeleri uyarınca hükümler onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: CMK'nın 294/1. maddesine göre, temyiz sebeplerinin gösterilmesi zorunludur. Aynı kanunun 298. maddesi uyarınca vaki olan temyiz istemleri reddedilir. CMK'nın 288 ve 294. maddeleri, kesin hukuka aykırılık hallerini düzenlerken, 289. madde de bu hallerin belirlemesinde rol oynar. Son olarak, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi, temyiz istemlerinin kabul edilmemesi durumunu belirtir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair Kırklareli 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07.03.2018 gün ve 2017/335 Esas, 2018/100 Karar sayılı hükümlerin bu suçlardan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanık müdafisinin dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bozma üzerine gerçekleştirilen yargılama neticesinde hükümlerin kaldırılarak sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair kurulan hükümlere yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 19.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.