Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/12254 Esas 2022/3651 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından bir sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. İlk derece mahkemesi tarafından verilen hükmün bozulması sonrasında yapılan incelemede, hükmün sanık lehine olan erteleme hususunun belirsiz olduğu belirtilerek yeniden düzenlenmesi gerektiği görülmüştür. Bu nedenle her bir mağdureye yönelik eyleminden dolayı ayrı ayrı belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezasının 1 yıl 8 ay olarak belirlenmesi ve bu miktarın mağdure sayısınca hükmedilen sonuç cezaların ertelenmesine karar verilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/1, 62. ve 103/1. maddeleri
- 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 321 ve 326/son. maddeleri
- TCK'nın 51. maddesi

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (mağdur ..., ...'e karşı)
HÜKÜM : Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet (mağdure sayısınca)

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak,
Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 02.04.2014 günlü bozma ilamından önce mahkemece sanık hakkında cinsel eylemlerinden dolayı 5237 sayılı TCK'nın 102/1, 62. maddeleri ile bir mağdure yönünden belirlenen 1 yıl 8 ay hapis cezasının ertelenmesine, diğer mağdurelerin her biri yönünden ise aynı Kanunun 103/1. maddesi ile belirlenen 3 yıl hapis cezaları 62. madde ile 1/6 oranında indirildiğinde 2 yıl 6 ay yerine yazım hatası yapılarak 12 yıl 6 ay ve 1 yıl 8 ay hapis cezası belirlenmesine dair kurulan hükümlerin sanık müdafisi tarafından temyiz edilip, aleyhe temyiz olmaması nedeniyle mevcut hapis cezalarının miktarları ile hangi mağdureye yönelik tecil uygulandığının belirtilmemesi nedeniyle erteleme hususunun sanık lehine olduğu değerlendirilerek bu haliyle CMUK'nın 326/son. maddesi gereğince kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden bozma sonrası kurulan hükümlerde her bir mağdure yönünden ayrı ayrı 3'er yıl hapis cezasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, gerekçeli hükme D bendi olarak "Sanık hakkında bozma öncesi ilk hükümler kurulurken hangi mağdureye yönelik ne tür mahkumiyet kararı verildiğinin ilamda açıklanmayarak yazılı şekilde uygulama yapılması suretiyle erteleme yoluna gidilmesi ve bu kararın sadece sanık müdafisi tarafından temyiz edilip, aleyhe kanun yolu başvurusunda bulunmaması karşısında, bu husustaki belirsizlik lehe değerlendirilip, buna göre sonuç ceza miktarları ve tecil yönünden 1412 sayılı CMUK'nın 326/son. maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının oluştuğu gözetilerek her bir mağdureye yönelik eyleminden dolayı ayrı ayrı tayin edilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının neticeten1 yıl 8 ay hapis cezası olarak belirlenip, buna göre TCK'nın 51. maddesi gereğince mağdure sayısınca hükmedilen sonuç cezaların ERTELENMESİNE, infaz aşamasında bu miktarların nazara alınmasında," ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.