Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/25534 Esas 2022/3713 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı suçundan sanık hakkında verilen hükmün yerinde olduğuna ve temyiz talebinin reddedildiğine karar verdi. Mağdurun aile üyelerinin şikayetçi olmadığı belirtildi ve vekilin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından temyiz istemi reddedildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı (mağdureler ... ile ...'ye karşı)
HÜKÜM : Mağdurelerden ...'e yönelik atılı suçtan beraat, ...'ye yönelik çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdureler vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük kardeş mağdurelerin velayet haklarına sahip anne ve babası olan müştekiler ... ile ...’nin, duruşma ifadelerinde şikayetçi olmadıklarını beyan etmeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisinin mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 20.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.