Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/4747 Esas 2022/1037 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı tarafın, paydaş olduğu taşınmazda bulunan bölümlerin davalılar tarafından işgal edildiğini iddia ederek elatmanın önlenmesi ve ecrimisil talebinde bulunması üzerine açılan davanın reddine dair verilen karar, istinaf yoluyla incelendi. Bölge adliye mahkemesi, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına karar verdi ve davayı kısmen kabul etti. Bu karar, davacı ve davalıların vekilleri tarafından temyiz edildi. Yargıtay, davalıların işgal etmediği anlaşılan dava konusu yer için ecrimisil talebinin reddedilmesi gerektiğini belirterek kararı bozdu. Sonuç olarak, davacının temyiz itirazları reddedilirken, davalıların temyiz istemi kabul edildi ve kararın bozulması kararlaştırıldı.
Kanun Maddeleri: 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 373/2. maddesi.

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
...
...

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 09/03/2017 tarihinde verilen dilekçeyle elatmanın önlenmesi ve ecrimisil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın reddine dair verilen 09/07/2019 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili ve davalılar vekilleri tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına dair verilen kararın Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davalılar vekili, duruşmasız olarak temyiz eden davacı vekili tarafından istenilmekle, tayin olunan 15/02/2022 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalılar vekili Av. ... geldi. Karşı taraftan gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelenin sözlü açıklaması dinlendi. Açık duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili dava dilekçesinde, tarafların paydaşı olduğu 9210 ada 11 parsel sayılı taşınmazda bulunan 1 numaralı bağımsız bölümün 15-C ve 15-F olarak ayrılan bölümlerinin davalılar tarafından işgal edildiğini belirterek, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil talebinde bulunmuştur.
Davalılar vekili cevap dilekçesinde, tarafların kardeş ve şirket ortağı olup, dava konusu 15-C numaralı bölümün kapıcı dairesi, 15-F numaralı bölümün yönetim ofisi olarak kullanıldığını, davalılar tarafından işgal edilmediğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın reddine dair verilen karar hakkında, davacı vekili ve davalılar vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Bölge adliye mahkemesince, istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davacı vekili ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, paydaşlar arası elatmanın önlenmesi ve ecrimisil talebine ilişkindir.
1-Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına göre, Mahkemece mevcut deliller takdir edilerek karar verildiğinden ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığından, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Davalılar vekilinin temyiz itirazına gelince;
Somut olayda, dava konusu olan 9210 ada 11 parsel sayılı taşınmazda bulunan 1 numaralı bağımsız bölüm dükkan vasfında olup, davacı ve davalılar paylı halde maliktir. Dosya içerisinde bulunan 15.02.2017 tarihli İş Merkezi Malikler Kurulu Olağan Toplantı kararına göre; dava konusu 15-F numaralı bölümün yönetim odası olarak kullanılmasına devam edilmesine ve anahtarın yeni yönetime verilmesine; 15-C numaralı bölümün kapıcı dairesi olarak kalmasına karar verildiği, davalı tanık anlatımlarının da eskiden beri uygulamanın bu şekilde olduğunu doğruladığı, taraflar arasında hakaret iddiası üzerine İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 2013/131178 soruşturma sayılı dosyasında kovuşturmaya yer olmadığı kararı ile birlikte kolluğa teslim edilen kapıcı dairesi anahtarının apartman yönetimine teslim edilmesine dair verilen karar karşısında, dava konusu yerin bizzat davalılar tarafından işgal edilmediği anlaşıldığından, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, bu nedenle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE; 2. bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz isteminin kabulü ile 6100 sayılı HMK'nin 373/2. maddesi uyarınca İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi kararının BOZULMASINA, dosyanın kararı veren bölge adliye mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, peşin harcın temyiz edene iadesine, 3.815 TL Yargıtay duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine, 15.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.