Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/8082 Esas 2022/1030 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi tarafından hakimlik yapılan bir davada, davacının geçit hakkı kurulması talebi reddedildi. Bu karara istinaf başvurusunda bulunan davacı vekili, istinaf mahkemesi tarafından reddedildi. Davacı vekili, istinaf kararını temyiz etmek istedi, ancak dava değerinin temyiz kesinlik sınırının altında kaldığı tespit edilerek, temyiz dilekçesi reddedildi. Kararda, HMK'nın 341, 361 ve 362. maddelerindeki istinaf ve temyiz yolları hatırlatıldı.
Kanun maddeleri hakkında detaylı açıklama:
- 341. madde: İstinaf yoluna başvurulabilen kararlar hangileridir, başvuru şekli nedir?
- 361. madde: Temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar hangileridir?
- 362/1-a maddesi: Temyiz yasağı, dava değeri ve hükme esas alınan miktarın temyiz kesinlik sınırının altında kalması durumunda uygulanmaktadır.
- 362/2 maddesi: Temyiz yasağı kararı kesindir, bu nedenle temyiz dilekçesi reddedilir.

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
...
...

Davacı vekili tarafından davalı aleyhine 14.02.2014 tarihinde verilen dilekçeyle geçit hakkı kurulması talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın reddine dair verilen 20/02/2020 tarihli hükmün Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR

Dava, geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 50,00 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2021 yılı için 78.630,00 TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ DİLEKÇESİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 15/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
...