Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19311 Esas 2022/3795 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık cinsel istismar ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkum edilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan inceleme sonucunda ise istinaf başvurusu reddedilmiştir. Temyiz istemleri incelendiğinde, katılan Bakanlık vekilinin herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşılmıştır. Sanık ile müdafisinin temyiz isteklerinin de yerinde görülmediği ve hükmün onanmasına karar verilmiştir. Kararın verilmesinde ise 5271 sayılı CMK'nın 288, 294, 298, 299 ve 302. maddeleri uyarınca değerlendirmeler yapılmıştır.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 04.10.2019 gün ve 2018/431 Esas, 2019/352 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık ile müdafisinin çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık ile müdafisinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık ile müdafisinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmesine, 21.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.