Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19348 Esas 2022/3798 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından Şırnak 3. Ağır Ceza Mahkemesi'nde yargılanmıştır. Mahkeme, sanığı çocuğun cinsel istismarı suçundan suçlu bulmuş ve hapse mahkum etmiştir. Ancak, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hüküm esastan reddedilmiştir. Bu karar üzerine Bölge Adliye Mahkemesi'ne yapılan istinaf başvurusu da çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün yerinde görülmemesi nedeniyle reddedilmiştir. Ancak, olayda kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek sanığın suçsuzluğunu belirlemesi gerektiği gerekçesiyle Yargıtay 7. Ceza Dairesi, istinaf başvurusunun kabul edilmesine karar vermiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şunlardır: 5271 sayılı CMK'nın 288, 294, 289 ve 302. maddeleri.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Şırnak 3.Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 06.05.2020 gün ve 2019/363 Esas , 2020/129 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm yönünden esastan reddi, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma Suçundan kurulan hüküm açısından ise hükmün kaldırılıp müsnet suçtan beraatine karar verilmek suretiyle düzeltilerek esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, ayn Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdure, müştekiler ile tanıkların aşamalarda değişen ve birbiriyle çelişen beyanları, olay sonrasında alınan doktor raporu, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü gerekirken esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 20.10.2020 gün ve 2020/1012 Esas, 2020/896 Karar sayılı vaki istinaf başvurularının esastan reddine yönelik
hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın atılı suçtan TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü bulunmadığı takdirde derhal salıverilmesi için ilgili yerlere müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 21.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.