Esas No: 2021/19695
Karar No: 2022/3754
Karar Tarihi: 21.04.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19695 Esas 2022/3754 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/19695 E. , 2022/3754 K.Özet:
Sanık, on beş yaşından küçük mağdureye yönelik cinsel istismar suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, cebirle gerçekleştirildiğine dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı için temel ceza, kanunun ilgili maddesi uyarınca artırılmıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları kabul edilerek karar bozulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/4. maddesi: Cinsel istismar suçunu işleyen kişinin, mağdurun on beş yaşından küçük olması hâlinde ceza yarı oranında artırılır.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı veya tarafların temyizi üzerine yapılan incelemede, hükümde hukuka aykırılık görülmesi hâlinde Ceza Muhakemesi Kanunu'nun ilgili maddelerine göre kararın bozulması gerekmektedir.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi: Kararın bozulması halinde, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilerek yeniden yargılama yapılması gerekmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın olay günü on beş yaşından küçük mağdureye yönelik cinsel istismar eylemini cebirle gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden müsnet suçtan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK'nın 103/4. maddesi ile artırılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.