Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/242 Esas 2022/1164 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi'nin incelenen dava, komşuluk hukukuna dayalı elatmanın önlenmesi ve tazminat taleplerine ilişkindir. Yerel mahkeme davanın kabulüne karar vermiştir. Tarafların istinaf talepleri üzerine Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, istinaf başvurularını esastan reddetmiştir. Bu karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Ancak 6100 sayılı HMK'nın 341. maddesi uyarınca istinaf yolu başvurusuna konu olan kararlar ile 361 ve 362. maddelerinde düzenlenen temyiz edilebilen ve edilemeyen kararlar belirlenmiştir ve dava değeri ile hükme esas alınan miktar temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalının temyiz hakkı olmadığı anlaşılmış ve temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: HMK'nın 341, 361 ve 362. maddeleri.

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
...


Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 02.04.2019 tarihinde verilen dilekçeyle komşuluk hukukuna dayalı elatmanın önlenmesi ve tazminat talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın kabulüne dair verilen 25.05.2021 tarihli hükmün Trabzon Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi taraf vekilleri tarafından talep edilmiştir. Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf taleplerinin esastan reddine dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.

K A R A R

Dava komşuluk hukukuna dayalı elatmanın önlenmesi ve tazminat talebine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Taraf vekillerince istinaf talebinde bulunulması üzerine Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 23.991,73 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan ( 2021 yılına ait 78.635,57 TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davalı vekilinin TEMYİZ DİLEKÇESİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 16.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.