Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/2103 Esas 2022/1098 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, sınırdaş parselde önalım hakkına dayalı tapu iptal ve tescil talebine ilişkindir. Yerel mahkeme, davanın reddine karar vermiştir. Davacı vekili istinaf talebinde bulunmuş, ancak istinaf başvurusu reddedilmiştir. Temyiz istemi üzerine dosya incelenmiş ve dava değeri ve hükme esas alınan miktarın temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından, davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı sonucuna varılmış ve temyiz istemi reddedilerek dosya mahkemeye iade edilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı HMK'nın 341. Maddesi: İstinaf yoluna başvurulabilen kararlar
- 6100 sayılı HMK'nın 361. Maddesi: Temyiz edilebilen kararlar
- 6100 sayılı HMK'nın 362. Maddesi: Temyiz edilmeyen kararlar ve sınırı

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
...
...

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 22.09.2017 gününde verilen dilekçe ile sınırdaş parselde önalım hakkına dayalı tapu iptal ve tescil talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 24.12.2019 günlü hükmün Trabzon Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. Yerel Mahkemece 31.01.2020 tarihli ek karar ile istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir. Bu ek kararın davacı vekili tarafından istinaf yoluyla incelenmesi talep edilmiştir. Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:

K A R A R


Dava, sınırdaş parselde önalım hakkına dayalı tapu iptal ve tesciline ilişkindir.
Yerel mahkece, davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. Maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 800,00 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan 2020 yılı için 72.070,00 TL temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nın 362/1-a 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ DİLEKÇESİNİN REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 16.02.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.












...