Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -

Dava, İcra İflas Kanunu’nun 72. maddesi uyarınca açılmış menfi tespit istemine ilişkindir. Davalı reddini savunmuş, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında deniz akvaryumu kurulumu konusunda eser sözleşmesinin varlığı uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık, akvaryumun ayıplı imâl edilmesi nedeniyle davalının bedele hak kazanmadığı, iş bedelinin tahsili istemiyle girişilen icra takibinde borçlu olmadıkları konusundadır. Bu haliyle imalâtın ayıplı olup olmadığının tespiti teknik bilgiyi gerektirdiğinden bilirkişi incelemesi yaptırılmış ise de alınan raporda, akvaryumun sadece gerçekleşen imalâtının maliyet değeri hesaplanmış, eksik bırakılan imalâtlar belirlenmiştir. Oysa davada, sözleşme tarihinde yürürlükte bulunan 818 Sayılı Borçlar Yasası’nın 360. maddesine dayanılarak eserin kullanılamayacak nitelikte ayıplı olduğundan bahisle reddi gerektiğinden iş bedelinin istenemeyeceği, borçlu olmadıkları iddia edilmiştir. Gerçekten imalât kabule icbar edilemeyecek nitelikte ayıplı ise davacı bedel ödemek zorunda değildir. Ancak bu husus uzman bilirkişi incelemesiyle anlaşılabileceğinden, yeterli inceleme içermeyen rapor hükme dayanak alınamaz. Mahkemece yeterli inceleme yapılmadan hüküm kurulması doğru olmadığı gibi, davacının cevaba cevap dilekçesinde akvaryumun cam bedelinin hesaplanarak tüm iş bedelinden mahsubuyla kalan bedel üzerinden borçlu olunmadığının tespitine ilişkin kabulü bir yana bırakılarak bilirkişice saptanan maliyet değeri üzerinden davanın kabulüne karar verilmesi de usul ve yasaya aykırı olmuştur. O halde yapılması gereken iş, HMK’nın 281/III. maddesi uyarınca elektrik ve makine mühendisi ile akvaryum imalâtından anlar teknik uzmandan oluşacak üç kişilik bilirkişi heyeti ile mahallinde inceleme yapılarak var ise eserdeki ayıpları saptamak, eserin tümüyle reddi gerektiği anlaşıldığında davacının cam imalâtını kabul ettiği gözetilerek toplam bedelden cam imalâtına ilişkin bölümünün mahsubuyla kalandan borçlu olmadığının tesbitiyle reddi gereken malzemenin davalıya iadesine karar vermek, şayet eserdeki ayıplar, kabulden kaçınmayı haklı kılacak derecede önemli değilse ayıp miktarınca davayı kabul ederek fazla istemi reddetmek, alınacak bilirkişi raporuyla tespit raporunun çelişmesi durumunda

giderilmesi için yeniden rapor almak ve hasıl olacak sonuca uygun hüküm kurmaktan ibarettir.
Bu hususlar üzerinde durulmadan eksik incelemeyle verilen karar doğru olmamış, bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 04.06.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.