Esas No: 2022/4895
Karar No: 2022/3917
Karar Tarihi: 26.04.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/4895 Esas 2022/3917 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2022/4895 E. , 2022/3917 K.Özet:
Mahkeme, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve cinsel taciz suçlarından mahkumiyetine dair verilen hükümlere yönelik istinaf başvurusunu esastan reddetti. Dosya temyiz edilerek Yargıtay'a gönderildiğinde, ceza miktarı itibarıyla en ağır cezayı içeren kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğu belirtildi ve bu nedenle mahkemenin görevsizliğine karar verilerek dosyanın görevli Daireye gönderilmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak ise Yargıtay Kanununun 14. maddesi, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23.01.2020 günlü, 2020/1 sayılı iş bölümü kararı ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 09.07.2021 günlü, 31536 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 02.07.2021 tarihli, 211 sayılı kararı belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, cinsel taciz
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Alanya 3. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 11.04.2019 gün ve 2017/299 Esas, 2019/376 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
İddianamedeki sevklere, hükümlerin içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23.01.2020 günlü, 2020/1 sayılı iş bölümü kararı ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 09.07.2021 günlü, 31536 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 02.07.2021 tarihli, 211 sayılı kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi öngörülen ceza miktarı itibarıyla en ağır cezayı içeren kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait bulunduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, esası incelenmeyen dosyanın görevli Daireye gönderilmesine, 26.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.