Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/3252 Esas 2022/4023 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Eskişehir 6. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen cinsel saldırı suçuna ilişkin hüküm, başvuru üzerine Bölge Adliye Mahkemesince kaldırıldı. Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına, mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulması zorunlu değildir. CMK'nın 237/2. maddesi gereğince kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamaz ve Bakanlık vekilinin hükmü temyize hakkı yoktur. Bölge Adliye Mahkemesince verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz istemi reddedildi. Kanun maddeleri: Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi, CMK'nın 237/2. maddesi, Kanunun 298. maddesi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Eskişehir 6. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 21.09.2017 gün ve 2016/242 Esas, 2017/1123 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı suçundan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı gibi Bölge Adliye Mahkemesince verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17.Ceza Dairesine gönderilmesine, 26.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.