Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/2373 Esas 2022/1316 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Taşınmaz satış vaadine dayalı tapu iptali ve tescil talep edilen davada, yerel mahkeme tarafından davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi tarafından reddedilmiştir. Temyiz edilen kararın davacının lehine verilmesi için dava değeri yükseltilmiş ancak bu meblağ temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından temyiz hakkı reddedilmiştir. Mahkeme kararı, 6100 sayılı HMK'nın 341, 361 ve 362. maddelerine göre incelenmiştir.
Kanun açıklamaları:
- 6100 sayılı HMK'nın 341. maddesi: İstinaf yoluyla başvurulabilecek kararlar belirtilmiştir.
- 6100 sayılı HMK'nın 361. ve 362. maddeleri: Temyiz edilebilen ve edilemeyen kararlar belirtilmiştir.

7. Hukuk Dairesi
BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
...
...

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 01/04/2015 tarihinde verilen dilekçeyle öncelikle taşınmaz satış vaadine dayalı tapu iptali ve tescil aksi halde tazminat talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 09/01/2020 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

KARAR

Dava, taşınmaz satış vaadine dayalı tapu iptali ve tescil, aksi halde tazminat talebine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Somut olaya gelince; dosyada bulunan 25.01.2016 tarihli bilirkişi raporunda, davaya konu 468 ada 16 parsel taşınmazın dava tarihi itibariyle değeri 290.600,00 TL olarak hesaplanmış ve dava değeri ıslah yoluyla 290.600,00 TL olarak gösterilerek bu miktar üzerinden harçlandırılmıştır. Satış vaadinde bulunan davalıların murisi ...’ün kök murisi olan ...’ün taşınmazdaki hissesi 1/5 olup muris ...’e ondan intikal eden hisse oranı 120/1800’dır. Dosyadaki 20.11.2017 tarihli bilirkişi raporunda davalıların murisi ...’e isabet eden 120/1800 oranındaki hissenin karşılığı 3.874,66 TL olarak hesaplanmıştır. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesinin 2018/319 Esas ve 2018/729 Karar sayılı ilamında söz konusu tutarın davacının gerçek zararının dava tarihi itibariyle denkleştirici adalet ilkesine göre tespit edilmesi gerektiği belirtildiğinden alanında uzman bilirkişilerden rapor alınmış ve 3.874,66 TL’nin dava tarihi itibariyle denkleştirici adalet ilkesine göre karşılığının 11.426,63 TL olduğu tespit edilmiş ve mahkemece tazminat talebi olarak bu bedel üzerinden karar verilmiştir. Hükme esas alınan miktar, karar tarihi itibariyle geçerli olan (72.070,00 TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ DİLEKÇESİNİN REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 23.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.