Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/14980 Esas 2022/3873 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan hüküm giyen bir kişinin temyiz başvurusunu değerlendirdi. Temyiz talepleri arasında Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın davaya katılma talebi de yer aldı. Ancak Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun verdiği karara göre Bakanlık'a bu durumda bildirimde bulunulması zorunlu değildir ve kanun yolunda da davaya katılma talebinde bulunulamaz. Bu nedenle Bakanlık'ın temyiz talebi reddedildi. Suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan mağdure vekillerinin temyiz talepleri ise inceleme sonucunda yerinde görülmedi ve hüküm onandı. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise şöyle: 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun
nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından,suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 26.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.