Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19754 Esas 2022/3885 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bakırköy 22. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 2020 yılında açıklanan hükümde, sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Ancak, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan incelemede mağdurun tutarsız ifadelerinin olduğu, eksik araştırma yapıldığı ve delillerin yeterince toplandığı ifade edilmiştir. Bu nedenle, istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi yerine kabul edilmesine karar verilmiştir. 5271 sayılı CMK'nın 237 ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan zarar görme şartının katılan Bakanlık için söz konusu olmadığı, ayrıca sanığın mahkumiyeti halinde suçtan doğrudan zarar gören sıfatıyla davaya katılan kişiler lehine sanığın vekalet ücretine mahkum edildiği de belirtilerek, katılan Bakanlık vekilinin vekalet ücretine yönelik talebinin reddine karar verilmiştir. Kanuna aykırı durumlar tespit edildiği için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin verdiği kararın bozulmasına karar verilmiştir. 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince kararın bir suretinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri, CMK'nın 237 ve devamı maddeleri ve 302/2-4. madde ve fıkralarıdır. Bu m

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM :Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Bakırköy 22. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.12.2020 gün ve 2020/79 Esas, 2020/261 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi.
5271 sayılı CMK'nın 237 ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan zarar görme şartının katılan Bakanlık için söz konusu olmadığı, ayrıca sanığın mahkumiyeti halinde suçtan doğrudan zarar gören sıfatıyla davaya katılan kişiler lehine sanığın vekalet ücretine mahkum edildiği de dikkate alındığında, Devletin kanundan kaynaklanan koruma yükümlülüğünü yerine getirdiği nazara alınarak katılan Bakanlık vekilinin vekalet ücretine yönelik talebinin reddine karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
İlk derece mahkemesinin kabul gerekçesinde belirtildiği şekilde tutarlı ifade vermediği tespit edilen mağdurun duruşma anlatımında kendisini sanığın evine götürdüğünü beyan ettiği okul arkadaşı ile olayı ilk kez anlattığını söylediği rehberlik öğretmeninin teminiyle konuyla ilgili ayrıntılı ifadelerinin alınması ve mağdurun aşamalarda istismar eylemlerinin gerçekleştiğini iddia ettiği yerlerde keşif yapılmasından sonra toplanacak delillere göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması karşısında, söz konusu kararlara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 01.03.2021 gün ve 2021/260 Esas, 2021/485 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir suretinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 26.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.