Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/25405 Esas 2022/4090 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkum olan sanığın temyiz başvurusu reddedildi. Ancak, sanığın temel cezasının kanunlara aykırı olarak belirlendiği ve yetersiz gerekçelerle teşdiden yapıldığı gerekçesiyle, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen temyiz başvurusunun esastan reddine yönelik hüküm bozuldu. Kararda, TCK'nın 61/1 maddesi ve 3/1 maddesi açıklandı ve bu maddelerin sanığın temel cezasının belirlenmesinde dikkate alınması gerektiği vurgulandı. Dosya bir örneğiyle ilk derece mahkemesine gönderildi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM :Sanığın reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan mahkumiyetine dair Bergama Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.04.2017 gün ve 2016/156 Esas, 2017/75 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen kararla ilgili kanun yolu inceleme talebinde bulunulmadığı gözetilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında sübuta eren eylemlerinden dolayı ilk derece mahkemesince temel ceza belirlenirken 5237 sayılı TCK'nın 61/1. maddesinde yedi bent halinde sayılan hususlar ile aynı Kanunun 3/1. maddesinde yer alan "Suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki kanuni düzenlemeler nazara alınarak yapılan değerlendirme sonucunda temel cezanın söz konusu maddelere aykırı olacak şekilde ve dosya kapsamına uygun düşmeyen yetersiz gerekçelerle teşdiden belirlenmesi karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ve katılan mağdure ile katılanlar ... ve ...”in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 12.07.2018 ve 2017/2793 Esas, 2018/1397 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4.madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15.Ceza Dairesine gönderilmesine, 27.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.