Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/23479 Esas 2022/4078 Karar Sayılı İlamı

Sanık ... hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçtan mahkûmiyetine dair Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 11.01.2018 gün ve 2017/166 Esas, 2018/8 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 30.03.2018 gün ve 2018/661 Esas, 2018/519 Karar sayılı hükmünün temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 13.05.2019 gün ve 2018/10720 Esas, 2019/9733 sayılı bozma yönündeki kararına ilk derece mahkemesince direnilerek kurulan 01.12.2020 gün ve 2019/207 Esas, 2020/259 Karar sayılı hükmün sanık müdafisi, ... vekili ile katılan mağdur vekilince temyiz edilmesi nedeniyle Dairemize gönderilen dosya 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Müşteki Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisi ile katılan mağdur vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 13.05.2019 gün ve 2018/10720 Esas, 2019/9733 Karar sayılı bozma ilamı usul ve kanuna uygun olup, Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 01.12.2020 gün ve 2019/207 Esas, 2020/259 sayılı direnme kararında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.