Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/21666 Esas 2022/4170 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuyla ilgili yapılan temyiz talebi reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Ancak çocuğun cinsel istismarı suçu zaman aşımına uğradığı için hüküm bozulmuş ve davada görülen müsnet suçtan dolayı zamanaşımı nedeniyle düşmüştür. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 103/1-4. maddeleri, 66/1-d maddesi, 66/2. maddesi, 6545 sayılı Kanun değişikliği, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi sayılmaktadır.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, suça sürüklenen çocuk müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Oluşa uygun kabule göre olay tarihinde on iki - on beş yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği çocuğun cinsel istismarı suçunun zamanaşımı yönünden lehe sayılan 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK'nın 103/1-4. maddelerinde düzenlenip, öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-d, 66/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık olağan dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve zamanaşımını en son kesen 16.04.2014 tarihli mahkumiyet kararı ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca müsnet suçtan görülen kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 28.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.