Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/12550 Esas 2022/4217 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkum olan bir çocuğun temyiz başvurusunu inceledi. Mahkeme, suça sürüklenen çocuğun müdafisinin duruşmalı inceleme talebini reddetti ve dosyayı değerlendirdi. Yargılama sonucunda çocuğun suçlu olduğuna hükmedilse de, mağdurun beyanlarındaki tutarsızlıklar ve dosya içeriği dikkate alınarak suça sürüklenen çocuğun eyleminin reşit olmayanla cinsel ilişki suçu olduğu ve şikayet üzerine takip edilmesi gerektiği belirlendi. Ancak mahkeme, yanılgıya düşerek çocuğu nitelikli cinsel istismar suçundan mahkum etti. Bu nedenle, çocuğun müdafisinin temyiz itirazları yerinde görüldü ve hüküm bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Temyiz yasaklarına ilişkin hükümleri düzenler.
- 1412 sayılı CMUK'nın 318. ve 321. maddeleri: Temyiz başvurularının incelenme sürecini ve karar verme sürecini düzenler.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, hükmedilen ceza miktarına göre suça sürüklenen çocuk müdafisinin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, duruşmasız yapılan değerlendirmede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalarda cinsel istismarın 10/10/2009 tarihinden bir hafta sonra gerçekleştiğini beyan etmesine rağmen günlüğünde suça sürüklenen çocuğun kendisine zorla cinsel istismarda bulunduğuna dair ifade bulunmaması, soruşturma evresinde alınan kolluk ifadesinde hazır bulunan sosyal hizmet uzmanının beyanlarında tutarsızlıklar görülen mağdurenin yönlendirmeye açık olduğunu belirtmesi, suça sürüklenen çocuğun, müdafi huzurundaki mahkeme beyanında 2010 yılı Ekim ayında mağdurla rızaen ilişkiye girdiğini kabul etmesi ve tüm dosya içeriği nazara alındığında eylem tarihindeki belirsizlik lehe değerlendirilerek, 2010 yılı Ekim ayında on altı yaş içerisinde bulunan mağdureyle cebir ve tehdit olmaksızın yaşı itibariyle hukuken geçersiz rızayla cinsel ilişkiye giren suça sürüklenen çocuğun eyleminin 5237 TCK'nın 104. maddesinde düzenlenip şikayet üzerine takip edilen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu ve 6 aylık kanuni şikayet süresinden sonra şikayette bulunulduğu gözetilerek kamu davasının düşmesine karar verilmesi gerekirken suç vasfı tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.