Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/22826 Esas 2022/4200 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Midyat Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 10.12.2020 gün ve 2020/17 Esas, 2020/266 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm yönünden esastan reddine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün ise bozulmasına

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi.
5271 sayılı CMK'nın 286/1. maddesinde, Bölge Adliye Mahkemeleri ceza dairelerinin bozma dışında kalan hükümlerinin temyiz edilebileceğinin açıkça düzenlenmesi karşısında, sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün istinaf incelemesinde bozulmasına dair verilen kararın temyizi mümkün olmadığından, incelemenin çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükümle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 217. maddesinin birinci fıkrasında “Hâkim, kararını ancak duruşmaya getirilmiş ve huzurunda tartışılmış delillere dayandırabilir. Bu deliller hâkimin vicdanî kanaatiyle serbestçe takdir edilir” ve aynı Kanunun 210. maddesinin birinci fıkrasında ise “Olayın delili, bir tanığın açıklamalarından ibaret ise, bu tanık duruşmada mutlaka dinlenir. Daha önce yapılan dinleme sırasında düzenlenmiş tutanağın veya yazılı bir açıklamanın okunması dinleme yerine geçemez” hükümlerine yer verilmiş olup, bu kapsamda mağdurun Çocuk İzlem Merkezinde alınan ifadesinde çelişkili beyanlarda bulunduğunun anlaşıldığı, aynı zamanda olayların tek tanığı konumunda bulunan mağdurun duruşmaya getirilerek, iddiaya konu hususlarla ilgili tekrar dinlenilmesi suretiyle söz konusu çelişkiler de giderildikten ve mağdurun başından geçenleri anlattığını beyan ettiği Tanık ... ile abisi olan Tanık ...’ın dinlenilmesinden sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi karşısında, anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 06.04.2021 gün ve 2021/312 Esas, 2021/410 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükmün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 09.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.