Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat ... ile davalı vekili Avukat ... geldi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, İcra İflas Kanunu’nun 67. maddesi hükmüne dayalı olarak açılmış olup; icra takibine takip borçlusu davalının vâki itirazının iptâli istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile icra takibi konusu asıl alacağın 82.722,38 TL tutarındaki kısmı üzerinden takip borçlusu davalının vâki itirazının iptâline karar verilmiş ve verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yanlar arasında adî yazılı şekilde 11.04.2008 tarihli ve “sözleşme” başlıklı sözleşme yapılmıştır. Bu sözleşme, somut olayda uygulanması gereken 818 Sayılı Borçlar Kanunu’nun 355. maddesi hükmünde tanımı yapılan bir “eser” sözleşmesidir. Davacı şirket yüklenici; davalı ise iş sahibidir. Takip ve dava, yüklenicinin ödenmediğini ileri sürdüğü bakiye iş bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Yanlar arasındaki sözleşmenin ikinci maddesinde işin konusu açıklanmış ve çelik yapı imalâtı işini sözleşmedeki koşullarla davacı şirket yüklenmiştir. İşin birim fiyatı, sözleşmenin 8. maddesi hükmünde “montajı bitmiş 1 kg. çelik işleri için 2.59/kg. olarak” açıklanmış ve 9. maddesi hükmünde ise, iş bitimi kalan bakiye iş bedelinin ise kantar tartısı ve metrajı üzerinden hesaplanacağı kararlaştırılmıştır. Sözleşmenin 8. ve 9. maddeleri hükümleri birlikte değerlendirildiğinde; iş bedelinin belirlenmesine ilişkin sözleşmenin belirtilen bu hükümlerinin, somut olayda uygulanması gereken HUMK’nın 287. maddesi hükmü gereğince, “delil sözleşmesi” niteliğindedir. Delil sözleşmesi, “kesin kanıt” niteliğinde olduğundan, sözleşmenin taraflarını ve mahkemeyi bağlar. Bu yasal nedenle, hakimin bu hususu yargılamanın her aşamasında doğrudan gözetilmesi zorunludur.
Davalı iş sahibi tarafından işin yapımında, yüklenici şirketin, 44.000 kg. çelik kullandığı kabul edilmektedir. Sözleşme birim fiyatlarıyla hesaplanıldığında; bu miktardaki işin bedeli, KDV dahil 134.472,80 TL olduğu, çekişmesiz olan 123.543,00 TL tutarındaki davalı ödemesinin mahsubu halinde davacının isteyebileceği bakiye iş bedelinin 10.929,80 TL olduğu sonucuna varılmaktadır.
Dosya kapsamına davacı tarafından, 24.900 kg. tutarlı ve 31.05.2008 tarihli, 15.000 kg. tutarlı ve 13.10.2008 kantar fişleri sunulmuştur. Az yukarıda açıklandığı üzere; davacının, fazla miktarda iş yaptığını kantar tartısı miktarına göre kanıtlaması gerekir. Hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda, çelik yapının projesine göre iş bedelinin hesaplanması ve mahkemece, bu raporun kabulü doğru olmamıştır.
Mahkemece yapılacak iş; yanlar arasındaki sözleşmenin delil sözleşmesi niteliğindeki 8. ve 9. maddeleri hükümlerine göre, işin yapımında yüklenicinin 44.000 kg’dan fazla çelik malzemesi kullandığını kanıtlar başkaca kantar tartısı fişi mevcut ise sunabilmesi için davacı tarafa uygun süre verilmesi, sunulması halinde hakedilen iş bedelinin hesaplanması, aksi halde ise yukarıda açıklanan 10.929,80 TL tutarındaki asıl alacak üzerinden davalının vâki itirazının iptâline karar verilmesinden ibaret olmalıdır.
Açıklanan sebeplerle karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte belirtilen nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan sebeplerle diğer temyiz itirazlarının kabulüne ve kararın davalı yararına BOZULMASINA, 990,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davacıdan alınarak Yargıtay duruşmasında vekille temsil olunan davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 03.05.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.