Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/27692 Esas 2022/4290 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kırıkkale 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği hükme yönelik yapılan istinaf başvurusu esastan reddedildi. Sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine karar verilmişti. Ancak temyiz isteminde bulunan Bakanlık vekilinin herhangi bir temyiz sebebi göstermediği için vaki temyiz istemi reddedildi. Sanık müdafisi ise olası eksikliğe dikkat çekerek başvuruda bulunmuş ve yapılan değerlendirmede mahkemenin eksik araştırma yaptığı ve hüküm kurmaya elverişli olmayan raporları göz önünde bulundurarak karar verdiği belirtilmiştir.
Kararda, CMK'nın 294/1 ve 217/1 maddeleri ve TCK'nın 32. maddesi açık bir şekilde anlatılmıştır. CMK'nın 294/1 maddesi, temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini göstermesi gerektiği konusunda bilgilendirir. CMK'nın 217/1 maddesi, hâkimlerin delillere dayanarak karar vermeleri ve olayın tek tanığı olan mağdurenin duruşmada dinlenmesi gerektiğini belirtir. TCK'nın 32. maddesi, suç tarihi itibariyle sanığın cezai sorumluluğunun olduğunu veya olmadığını belirlemek için Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kurullarına sevk edilmesinin gerektiğini belirtir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Kırıkkale 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 26.05.2021 gün ve 2020/218 Esas, 2021/107 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan ... vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 217. maddesinin birinci fıkrasında “Hâkim, kararını ancak duruşmaya getirilmiş ve huzurunda tartışılmış delillere dayandırabilir. Bu deliller hâkimin vicdanî kanaatiyle serbestçe takdir edilir” ve aynı Kanunun 210. maddesinin birinci fıkrasında ise "Olayın delili, bir tanığın açıklamalarından ibaret ise, bu tanık duruşmada mutlaka dinlenir. Daha önce yapılan dinleme sırasında düzenlenmiş tutanağın veya yazılı bir açıklamanın okunması dinleme yerine geçemez" hükümlerine yer verilmiş olup, bu kapsamda mahkemece aynı zamanda olayın tek tanığı konumunda bulunan mağdurenin duruşmaya getirilerek iddiaya konu hususlarla ilgili dinlenip, bunun mümkün olmaması halinde ise savcılık aşamasında kaydedilen görüntülü beyan CD'si duruşmada hazır bulunan taraflarla birlikte izlenip, ifadeye yönelik beyanlarının da alınması, sanığın aşamalarda ay ve gün belirtmeksizin 2002 doğumlu olduğunu beyan etmesi ve ilk derece mahkemesince Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi'nden aldırılan 15.02.2021 tarihli raporda film çekilme tarihinde on sekiz yaş üstüyle uyumlu olduğunun bildirildiği ancak alınan raporun tek hekimce verilmiş onaysız fotokopi olduğu ve cezai ehliyetle ilgili aynı üniversite hastanesinden aldırılan 08.03.2021 günlü raporun da onaysız fotokopi olmalarından dolayı hüküm kurmaya elverişli olmadığı gözetilerek sanığın önceden çekilen grafilerinin temininden sonra sanığın dava dosyasıyla beraber Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kurullarına sevkiyle suç tarihindeki gerçek yaşının ve söz konusu eylemle ilgili 5237 sayılı TCK'nın 32. maddesi kapsamında cezai sorumluluk bulunup bulunmadığına dair rapor aldırıldıktan
sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken ilk derece mahkemesi tarafından eksik araştırma ile 5271 sayılı CMK'nın 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen gerekçeyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine yazılı şekilde esastan reddine karar verilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 28.09.2021 gün, 2021/618 Esas, 2021/926 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 10.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.