Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/16101 Esas 2022/4287 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul 21. Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan suçlu bulunmasına ve müstehcenlik suçundan beraat etmesine karar vermiştir. Ancak, Bölge Adliye Mahkemesi, müstehcenlik suçunun temyiz edilemeyeceği gerekçesiyle katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemini reddetmiştir. Sanık müdafisi ve Bakanlık vekili, çocuğun cinsel istismarı suçuna yönelik temyiz başvurusunda bulunmuşlardır. Ancak, ilk derece mahkemesinde kapalı yapılan yargılama sonucunda açıklanan hüküm, aleniyet ilkesinin ihlal edildiği için hukuken hatalıdır. Bu nedenle, Bölge Adliye Mahkemesi'nin vaki istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi yerine, hükmün bozulması kararlaştırılmıştır. CMK'nın 286/2-a ve 286/2-g maddeleri, beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına, aynı Kanunun 289/1-f maddesi ise kapalı yapılan yargılamalarda hükümlerin açık duruşmada tefhim edilmesi zorunluluğunu düzenlemektedir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, müstehcenlik
HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine, müstehcenlik suçundan beraatine dair İstanbul 21.Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.02.2020 gün ve 2019/347 Esas, 2020/88 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü;
Katılan Bakanlık vekilinin müstehcenlik suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ve aynı Kanunun 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının kesin olup, temyiz edilememesi karşısında, katılan Bakanlık vekilinin anılan hükme yönelik temyiz isteminin CMK'nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelemesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 182/2,3 maddelerine göre genel ahlakın veya kamu güvenliğinin kesin olarak gerekli kıldığı hallerde duruşma kapalı yapılsa dahi hükmün açık duruşmada tefhiminin zorunlu olduğu gözetildiğinde ilk derece mahkemesince kapalı yapılan yargılama sonucunda hükmün verildiği celsede kapalılığın kaldırıldığına dair herhangi bir karar verilmeksizin hükmün kapalı duruşmada okunup açıklanması suretiyle aleniyet ilkesinin ihlal edilmesi karşısında, anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun CMK 289/1-f maddesine göre hukuken kesin aykırılık oluşturduğu gözönüne alınarak kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesinin 01.07.2020 gün ve
2020/820 Esas, 2020/783 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair esası incelenmeyen hükmün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmesine, 10.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.